7روز فرصت برای استعفای کاندیداها

7روز فرصت برای استعفای کاندیداها

تنها 7روز برای استعفای کاندیداهای احتمالی مجلس دهم از مناصب دولتی خود باقی مانده است. در این زمینه در تهران و دیگر استان‌ها، گمانه‌زنی‌های زیادی درخصوص حضور برخی چهره‌ها وجود دارد. اما بیشترین نگاه‌ها به سوی اعضای شوراهای شهر و شهرداری‌هاست. در حالی که برخی افراد از استعفا برای مجلس حمایت می‌کنند برخی دیگر آن را به ضرر شوراهای شهر می‌دانند.رئیس ستاد انتخابات استان تهران می‌‌گوید: شهرداری و اعضای شورای شهر همانند سایر دستگاه‌ها از منابع عمومی استفاده می‌کنند و نمی‌توانند عملکرد حزبی داشته باشند. شهاب‌الدین چاووشی، در پاسخ به این سوال که آیا حمایت اعضای شورای شهر از کاندیداهای خاص انتخابات مجلس تخلف محسوب می‌شود یا خیر؟ اظهار می‌کند: شوراها از نهادهای عمومی کشور محسوب می‌شوند و صاحب‌منصبان قانونی هستند که امکانات بیت‌المال عمومی را در دسترس دارند و نقش و تاثیرگذاری آنها در انتخابات کمتر از رئیس یک اداره نیست. وی می‌افزاید: شهرداری و اعضای شورای شهر همانند سایر دستگاه‌ها از منابع عمومی استفاده می‌کنند و نمی‌توانند عملکرد حزبی داشته و از موقعیت اجتماعی خود له یا علیه کاندیداها بهره‌برداری کنند. رئیس ستاد انتخابات استان تهران تاکید می‌کند: البته اشخاص حقیقی منهای وابستگی شغلی خود قاعدتا نباید برای اعلام نظر شخصی با مانعی مواجه باشند.

دوره‌های قبل چگونه بود؟

تا دوره گذشته (دور هشتم) انتخابات مجلس شورای اسلامی، قانون به این شکل بود که اعضای شورای شهر می‌توانستند از شهری به جز حوزه انتخابیه خود کاندیدای مجلس شوند. بر این اساس دوره قبل مرتضی طلایی و پروین احمدی‌نژاد از استان اصفهان و سمنان بنای ورود به مجلس را داشتند و از شورای تهران هم استعفا ندادند. اما تغییر این قانون در این دوره امکان این کار را از اعضای شورای شهر گرفته است. تغییری که با استقبال اعضای شورای شهر تهران مواجه شد چون با این کار تمرکز نمایندگان روی حوزه شهری بیشتر می‌شد. با این وجود در ماه‌های گذشته شوراهای شهر و شهرداری‌ها دوران آشفته‌ای را پشت‌سر گذاشتند و تعداد قابل توجهی از شهرهای ایران مثل اصفهان، قم، کرمانشاه و… هنوز شهردار ندارند و در بسیاری دیگر در شورای شهر تغییراتی شکل گرفته است که بعید نیست در سرنوشت شهرداران تاثیرگذار باشد؛ هرچند داستان استعفاها هنوز به پایان نرسیده و بعید نیست در روزهای آینده شاهد استعفاهای بیشتر در شهرداری‌ها و شوراهای شهر باشیم.

از جزئیات ثبت‌نام تا تبلیغات ثبت‌نام از داوطلبان انتخابات مجلس دهم ۲۸ آذرماه تا ۴ دی‌ماه سال جاری انجام می‌شود. بنا به گفته نجا‌ت‌ا… ابراهیمیان، سخنگوی شورای نگهبان، بررسی سوابق داوطلبان در مراجع ۴ گانه و صلاحیت آنها از ۲۹ آذرماه ۹۴ تا ۹ دی‌ماه ۹۴ (ظرف ۵ روز از هر استعلام) انجام می‌شود. فرصت داوطلبان رد صلاحیت‌شده برای شکایت نیز از ۱۶دی‌ماه ۹۴ تا ۱۹دی ماه ۹۴ خواهد بود. یعنی داوطلبان رد صلاحیت‌شده و کاندیداها در این مدت زمان تعیین شده می‌توانند شکایت کنند. همچنین داوطلبان انتخابات مجلس دهم می‌توانند از ۲۹بهمن ۹۴ تا ۵ اسفند ۹۴ تبلیغات انتخاباتی داشته باشند. ممنوعیت تبلیغات انتخاباتی داوطلبان انتخابات مجلس دهم و طرفداران آنها ۶ اسفند ۹۴ خواهد بود. پیش‌تر اعلام شده بود که کاندیداهای انتخابات مجلس آینده باید تا ۲۸خرداد ماه از مناصب دولتی خود استعفا دهند با این حال محمدحسین مقیمی، رئیس ستاد انتخابات کشور درباره این مهلت اعلام کرد وزارت کشور ۶ روز به مهلت استعفای مقامات دولتی اضافه کرد. لذا کاندیداها باید تا سوم تیرماه از سمت خود استعفا دهند.

کانونهای ثروت و قدرت در مقابل رشد فکری و عقلانی و سیاسی مردم شریف

با سلام و ادب و احترام خدمت تمامی دوستان و مخاطبان عزیزمان مقاله مذکور توسط         « دکتر عبدالحسین حیدری تفرشی »ارایه گردیده که بدون هرگونه جانبداری عینا از ایشان نقل میگردد:

نظام انتخابات مردم سالار از افتخارات هر کشوری است. در کشور ما نیز انتخابات مردمی در زمینه انتخاب شوراهای شهری، نمایندگان مجلس، رئیس جمهوری و نمایندگان خبرگان رهبری الگوی مردم سالاری برای توجه به خواست و مطالبات مردم شکل گرفته است. گرچه تجربه جمهوری اسلامی ایران در زمینه انتخابات در بین کشورهای اسلامی تجربه بی‌بدیلی است اما به دلیل جوان بودن مساله حضور مردم در انتخابات، فرآیندهای مختلف آن با مسایل و مشکلاتی مواجه بوده است. هر اندازه تجربه انتخابات در کشور زیاد‌تر می‌‌شود انتظار آن است که مسؤولین با بررسی روندهای گذشته به بازنگری در فرآیند‌ها و ضوابط و مقررات انتخابات با رویکردی علمی و برخاسته از بافت اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی توجه نمایند.اگر مختصری به جریان‌شناسی انتخابات مجلس در کشور ایران از دوره انقلاب مشروطیت تا پیروزی و بعد از انقلاب اسلامی انداخته شود فراز و فرودهای زیادی در آن دیده می‌شود. حضور تکنوکرات‌ها و کارگزاران دست پرورده قاجار و پهلوی، مالکان وعده ویژه‌ای از اربابان و سران طوایف و ظهور جریان «هزار فامیل» موجب حذف نمایندگان واقعی مردم در مجلس شورای ملی برای دفاع از حقوق حقه آنان گردید. بعد از انقلاب داستان انتخابات مجلس متفاوت گردید. مشخصه انتخابات مجلس شورای اسلامی ظهور و بروز احزاب و گروه‌های سیاسی فصلی و مقعطی بود. احزاب مشخص و شناساسنامه داری بوجود نیامده اما دو گفتمان اصولگرا و اصلاح طلب به طور وسیعی در جامعه قوام گرفت. مع الوصف مرز تعیین و تشخیص اصول گرا و اصلاح طلب نیز شفاف نبوده و لذا فرصتی بود که افراد بر حسب شرایط و مقتضیات زمانی و مکانی از هر دو جنس را خریدار باشند.  ( به عنوان مثال شخصی که در حوزه آشتیان وفراهان و تفرش دائم الکاندیداست با توجه به شرایط زمانی اصولگرا و اصلاح طلب و در این دوره  اعتدال گرا شده است) به همین دلیل دیده می‌شود که آرایش و ترکیب و تنوع گروه‌های سیاسی و نیروهای اجتماعی در سه دهه گذشته دائما در معرض تغییر و تحول بوده است و صورت‌بندی‌های متفاوتی پیدا کرده است. این تنوع و چالش سیاسی در انتخابات مجلس دهم نیز که اولین انتخابات بعد از انتخابات مهم یازدهم ریاست جمهوری یعنی ظهور دولت تدبیر و امید است، نقطه عطف تازه‌ای در شکل‌گیری فضای سیاسی و گفتمانی بعد از انقلاب اسلامی است.
به تعبیری انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری بیش از پیش باعث گسستگی و واگرایی جریان‌ها و گروه‌های سیاسی شد. اما در کنار خود موجب آسیب عدم شفافیت دیدگاه‌ها بویژه در حوزه دولت و فعالان اقتصادی و اجتماعی گردید.گفته ‌می‌شود انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی محل رقابت و کارزار جریان‌های سیاسی اصول گرا و اصلاح طلب و اعتدال گرایان از یک سو و شخصیت‌های سیاسی برای تصاحب ریاست مجلس خواهد بود. بنابراین انتخابات آینده مجلس از هر نظر برای رشد دموکراسی و مردم سالاری اهمیت دارد. به هر حال، انتخابات با هدف ایجاد مردم سالاری و مشارکت مردم طراحی شده است. هدف آنست که مساله مهم قدرت سیاسی تحت نظارت و اراده مردم قرار گیرد.
از سوی دیگر ماموریت و رسالت واقعی نمایندگان مجلس جلوگیری از نفوذ جریان زر و زور و تزویر در انتخابات است. زیرا نمایندگان شریف مجلس در کنار قانون گذاری یا تنقیح و اصلاح قوانین موجود وظیفه نظارت بر حسن اجرای آن با همکاری سه قوه را دارند. چنین نمایندگان شریفی مسئولیت اجتماعی مقابله با جریان زر و زور و تزویر را بر عهده دارند.
آشفتگی فضای سیاسی بعد از انقلاب اسلامی، جوان بودن تجربه مردم سالاری در ایران، تمایل گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی برای ورود به عرصه سیاست، فقدان شکل گیری احزاب شناسنامه دار و مانند آن باعث شده تا موضوع دخالت جریانان ناشفاف برای انتخابات مجلس موضوعیت پیدا کند.در واقع، موضوع ورود دلالان و حربه‌های آنان برای کنترل جریانات انتخاباتی چندان جدید نیست. در پرونده فساد سه هزار میلیاردی، که دو بانک دولتی درگیر بودند مدیران ارشد این بانک‌ها و دیگر افراد ذی نفوذ با پول‌های بدست آمده از رانت برای گسترش قدرت سیاسی، و از همه مهم‌تر ایجاد قدرت سیاسی از طریق حضور در انتخابات فعالیت داشتند.
چندی پیش وزیر محترم کشور پرده از ورود پول‌های کثیف مواد مخدر به انتخابات داد. ایشان مصرانه معتقد است که ممکن است بخشی از گردش مالی ۲۰ هزار میلیارد تومانی قاچاق موادمخدر در ایران، سر از ستادهای انتخاباتی درآورد. و خواستار شناسایی راهکارهایی جلوگیری از چنین مساله شومی گردید.
اکبر ترکان، مشاور ارشد رئیس جمهوری سال ۹۴ را سال افشای کسانی دانسته که می‌خواهند با پول‌های باد آورده و کثیف وارد بازی سیاسی شوند و تأکید کرده: نمی‌گذاریم عده‌ای با پول‌های کثیف در سال ۹۴ به پیروزی برسند و هر جا نیاز به افشا باشد، این کار را می‌کنیم. و به این ترتیب است که حاشیه‌های مربوط به ماجرای پول کثیف همچنان ادامه دار شده است و سوال اصلی اینجاست که هزینه‌های بعضا سنگین تبلیغاتی توسط کاندیدا‌ها چگونه تامین می‌شود؟ اینکه آیا فردی که با هزینه میلیاردی وارد خانه ملت می شود ، ابتدا به دنبال برگشت پول های هزینه شده خود می رود یا به فکر خدمت به مردم می افتد !؟ حال سوال اساسی این است با هزینه های میلیاردی برای پیروزی در انتخابات، اگر فردی با تکیه بر این پول های کثیف به مجلس راه یابد می‌تواند قانونگذاری امین، خادمی صادق و زبان راستین مردم و حافظ منافع مردم و میهنش باشد؟ قطعا چنین نیست و همه نیک می‌دانیم که چنین فرد راه یافته به مجلس، باید دو سال از دوران نمایندگی را صرف جبران هزینه های سنگین تبلیغات خود کند تا بتواند از راه های غیرمشروع و با رانت خواری و… پول های کثیف هزینه کرده را جبران نماید و دوسال آخر نمایندگی را نیز صرف انباشتن پول های کثیف کند تا بتــــواند هزینه ی انتخابات بعدی اش را تامین کند. آنچه می‌تواند خواب خوش این بدنیتان را برآشفته سازد عزم همه دست اندرکاران برای آگاه کردن مردم است که رسانه ملی می‌تواند پیشتاز این امر باشد تا مردم خوب بدانند در پشت این بذل و بخشش های پیش از انتخابات که هر ۴ سال کاندیداها را با مردم مهربان می‌کند، پلیدی ها و پلیدانی پنهان هستند که برای غارتگری یارگیری می‌کنند تا بدانند در پشت آن تراول و روغن و برنج و سیم کارتهای مختلف و سفره گستری ها، دست های کثیفی پنهان شده است تا عزت مردم را به تاراج ببرند. پول های کثیف قطعا آدم های کثیف را با نیت های شوم و شیطانی و کثیف روانه مجلس می‌کند و این می‌تواند حقیقت تلخی باشد که شاید به وقوع بپیوندد.
تا زمانی که ملاک انتخابات صرف هزینه های میلیاردی باشد که از راههای قانونی و غیر قانونی تحصیل میشود واضح است که معیارهایی همچون اخلاق ، تعهد،تخصص،مردم داری،مدیریت و تحصیل به کنار میرود و میزان سرمایه هزینه شده ملاک عمل واقع میشود.
در کنار این موارد باید به رواج قول های پوچ و توخالی اشاره کرد که سال هاست به حیله ای برای رای جمع کردن از اشخاص مختلف به خصوص تحصیل کرده های بیکار تبدیل شده است. قول استخدام و اشتغال در شرکت های خصوصی و دولتی باعث می شود تا تحصیل کرده بیکار رانده شده از همه جا ، تمام تلاشش را برای کاندیدای قول دهنده انجام دهد ولی بعد از ورود کاندیدا به مجلس ، تازه متوجه می شود به قول دروغین وی دل خوش کرده بود!
یکی دیگر از بداخلاقی های رایج در انتخابات مجلس شورای اسلامی ، تعیین مسئولیت های مدیریتی و مدیرکلی بین دوستان پیش از انتخابات و رای آوردن است . این تقسیم مسئولیت های مدیریتی در سطح استان و شهرستان ؛ نشان می دهد که کاندیدا بعد از انتخاب به دنبال عزل و نصب هایی می رود که از نظر قانونی نه تنها وظیفه او نیست بلکه باید از دخالت در کار دستگاه های اجرائی پرهیز نماید.
اما موضوعی که در این بین بسیارمهم و قابل توجه است قصد و نیت شوم این کاندیداهاست که با هزینه های میلیاردی وبه طرز وحشتناکی با ترفندهای گوناگون از نصب بنرهای متعدد تبلیغاتی به بهانه های مختلف در سطح شهر گرفته تا ظاهر شدن گاه و بیگاه در رسانه ها و جراید تلاش برای پیروزی در انتخابات و توجیه مردم هستند، که از هم اکنون فضای انتخابات را مسموم و نگران کننده توصیف میکند چیزی که اخیرا وزیر کشور هم به وضوح به آن اشاره کرده و از آن به عنوان ورود پول کثیف به انتخابات یاد کرده است که موجب بر هم زدن موازنه رقابت و متشنج کردن اوضاع میشود.

و نتیجه آنکه مردم بیدار ، هوشیار، ولایت مدار و همیشه در صحنه فراهان ،آشتیان و تفرش ،رودبار و خنجین مراقب باشند تا منویات مقام عظمای ولایت را نصب العین قرار داده و با انتخاب فرد شایسته برای منطقه به دنبال حفظ وحدت منطقه باشند و در 7/12/94 با رأی خود ثابت نمایند:    آزموده را آزمودن خطاست .

با برکت صلوات بر محمد و ال محمد (ص)

نصیحت دوستانه

نظر به اهمیت انتخابات دهمین دوره ی مجلس شورای اسلامی و کثرت رو به افزایش نامزدهای ریز و درشت در حوزه های انتخابیه از جمله در شهرستانهای تفرش وآشتیان و فراهان، جهت تنویر افکار عمومی قصد دارم تا بطور سریالی و در چندین شماره به ریشه یابی کثرت استقبال ها و نیز تشریح صلاحیت های نمایندگی بر اساس ضرورت های اجتماعی پرداخته و در نهایت به سهم خود و برای مخاطبان خود، زمینه های انتخاب اصلح را فراهم و تقویت نمایم.

سال پایانی هر دوره از نمایندگی  مجلس، شاهد سریال تکراری هجوم سیل آسای مدعیان نمایندگی مجلس در لیست نامزدها بوده و فضای کاملاً شلوغی در عرصه ی رقابت های نمایندگی ایجاد می شود، تا جایی که گاهی تشخیص سره از ناسره دشوار شده و بعضاً شاهین اقبال بر دوش کسانی می نشیند که حداقل در مقایسه با برخی از رقبای انتخاباتی، نه تنها فاقد شاخصه های برتری بوده، بلکه در فاصله ای فاحش با آنها قرار داشته اند!

متأسفانه در این شرایط نامطلوب، غالباً نظاره گر قد علم کردن کسانی می شویم که در پیشینه ی کاری خود، هیچ برگ برنده ی برجسته و شایان توجه ای نداشته و کاملاً معمولی و یا حتی ضعیف عمل کرده و منشأء هیج تحول قابل اعتنایی نبوده اند و معلوم نیست که چرا ناگهان به فکر نمایندگی مجلس افتاده و می خواهند با اندک حمایت های فامیلی، طایفه ای، منطقه ای و یا حتی حزبی و جناحی، شانس خود را در این عرصه هم آزمایش کنند؟!

علیهذا برای شروع این بحث مناظره گونه باید از این کاندیداهای محترم پرسید:

1-شما در سمت یا سمت های قبلی چه افتخارآفرینی و شق القمری کرده اید که حالا برای احراز چنین جایگاه مهمی در خود احساس لیاقت و حتی برتری می کنید؟!

2-آیا فکر کرده اید که اگر دیگر همتوانان و همترازان شما نیز همانند شما احساس تکلیف کنند، عرصه ی کاندیدتوری مجلس، چه آشفته بازاری می شود؟ً

3-شما تا چه اندازه با مجلس و وظایف نمایندگی در قالب کمیسیون های تخصصی آشنایی داشته و تا چه میزان احساس توانایی برای انجام موفقیت آمیز وظایف نمایندگی می کنید؟!

4-آیا شما در بین سایر نامزدها، هیچکس را نسبت به خود اصلح نمی دانید و اگر چنین می پندارید، با چه معیاری به این نتیجه رسیده اید؟!

5-برنامه ویژه ی شما برای ایجاد تغییر و تحول و افزایش خدمات عمومی به شهروندان نسبت به نمایندگان حاضر و یا نمایندگان ادواری حوزه ی انتخابیه شما چیست؟!

6-کسانی که در این دوره و یا دوره های قبل سابقه نمایندگی و یا نامزدی مجلس را دارند، با چه حرف و طرح تازه ای به میدان آمده اند که به رویکرد اولیه و یا مجدد انتخاباتی مردم حوزه انتخابیه ی خود امیدوارند؟ 

7-نامزدهای محترم تا چه اندازه با مشکلات جاری شهروندان حوزه انتخابیه موردنظر خود آشنایی داشته و به چه میزان برای حل آن معضلات، دارای توانایی های کارشناسی اند؟

8-سواد کاندیداها برای ورود به مباحث کلان سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، حقوقی و غیره در سطوح مقامات تراز اول کشوری به چه میزان است؟!

9-جایگاه کنونی نامزدها در نظام مدیریتی کشور کجاست و فکر می کنند تا چه حدّ اولاً توسط خود نمایندگان و ثانیاً توسط دیگر مقامات اعتناء شده و به آنها اجازه عرض اندام و به کرسی نشاندن حرفهایشان داده می شود؟!

10-در نمایندگی مجلس چه درّی نهفته است که در مسئولیت های کنونی شان دیده نمی شود؟!

11-چرا اکثر نامزدها، کنارگذاشته شده های نظام مدیریتی کشور و یا مستعد کنارگذاشتن اند؟!

12-چرا بجای کارشناسی محوری و توانایی و دانایی محوی، اکثر نامزدها به هزینه محوری روی آورده و بنوعی بجای رأی آوری، دنبال رأی آفرینی و رأی سازی به شکل احزاب سیاسی-اقتصادی دنیای غرب اند؟!

در مباحث مدیریتی که در قالب آکادمیک مطرح می شوند، عمده ی مباحث متوجه ی آنالیز سه مهارت اصلی و اساسی مدیریتی، یعنی مهارت های فنی، انسانی و ادراکی است و در این میان قطعاً برای مدیران عالی و ستادنشین، اولویتی بالاتر از مهارتهای ادراکی وجود ندارد و شرط موفقیت اینگونه مدیران، برخورداری از قدرت اداراک کلی سازمان و فهم چشم اندازها و داشتن تحلیل مناسبی از ریشه پیدایش ها و نگرش پردازش هاست که طبعاً با دو نگاه همزمان گذشته نگر و آینده گرا همراه می باشد.

 به استناد دو نگاه برتر در کشورمان از دو دیدگاه امام راحل و مقام معظم رهبری،کسی تردید ندارد که مجلس در رأس امور است و یکی از عالی ترین سطوح مدیریتی و تصمیم سازی کشور محسوب شده و تدبیر امور کشور به تدبیر کارشناسی کمیسیون ها و صحن علنی مجلس وابستگی مستقیم دارد و یقیناً صحت و کارآمدی تدبیرها، منوط به درک بالای نمایندگان از مصالح و منافع عمومی کشور و فعل و انفعالات داخلی و خارجی و در مجموع متأثر از مسائلی است که موضوعی را احاطه می کنند!

با این دو تعریف و تطبیق، علت فزونی حساسیت ها نسبت به کاندیداها کاملاً توجیه پذیر بوده و فربه شدن مباحث به ضرورت های عینی مبدل می شوند و از این رو شایسته است تا همه صاحبان دانش و تجربه به میدان آمده و با نورافشانی قلم هایشان، تاریکی زدایی کرده و وسعت دید عمومی را در این حوزه افزایش دهند!

فلذا باید به صراحت گفت که مجلس را نباید با مهد کودک، کانون بازنشستگان، مدرسه ی پیرمردها، پاتوق بیکارشده ها، پناهگاه مدیران ناموفق و یا خدای ناکرده با کمینگاه مدیران کنونی اشتباه گرفت، زیرا مجلس، عصاره اراده ملت و بالاترین نهاد قانون گذاری و نیز دیده بان نظارتی مردم در عرصه های مدیریتی عالی کشور است که طی آن زمینه ساز تحقق اعمال اراده ی مردم در بالاترین سطوح نظام خواهد شد!

در اولین گام از سلسله یادداشت های مربوط به نامزدهای نمایندگی مجلس دهم لازم است کاندیداهای محترم را به خود-ارزیابی دعوت کرده و آنها را در برابر این شعر معروف قرار دهم که:

به طواف کعبه رفتم، به حرم رهم نداده اند       که تو در برون چه کردی، که درون کعبه آیی؟! 

تا یادداشت بعدی انتظار می رود که نامزدهای محترم در مواجهه با افکار عمومی، بدون هیچگونه عملکردسازی و یا سابقه آفرینی تصنعی، در صادقانه ترین شکل ممکن همراه با پاسخگویی به سؤالات دوازده گانه فوف به این سؤال نیز جواب صریح بدهند که به استناد مدارک موجود، با چه رزومه و پیشینه ی کاری می خواهند پای در حریمی بگذارند که حیات خلوت نظام و منوط به برخورداری از معیارهای عالی تر و برتر است و اگر بنا به هر دلیلی پاسخ قانع کننده ای برای این سؤالات ندارند، باید با تأمل بیشتری به تصمیمی که گرفته اند، بیاندیشند؟!

در یادداشت آینده بطور تخصصی تر وارد مباحث کارشناسی شده تا معلوم شود که برای نمایندگی مجلس، باید حائز چه ویژگی هایی بود و بقول حافظ: بس نکته غیر حُسن بباید که تا کسی / مقبول طبع مردم صاحب نظر شود!

طاها دوست یا......

 از ویژگیهای یک شهر متمدن داشتن یک روزنامه مستقل و با محتواست . چند سالی است که به حمد خدا این امر در شهر میسر شده اما با دیدن بعضی از موضوعات به مستقل بودن ان میتوان شک کرد  قضاوت را میگذارم بر عهده خوانندگان .

در مدتی قبل ویژه نامه ای از طاها به طور رایگان در سطح شهر توزیع شد که با دیدن آن میتوان گفت ویژه نامه بهمن اخوان در سطح شهر پخش شد آخر شک برانگیز نیست که فردی ابراز همدردی با نیروهای تعدیل شده کارخانه خورجین گستر می کند و دلسوزی برای تفرش که خود از مهمترین کسانی بود که به فرار صنعت از تفرش کمک کرده چگونه این فرد دایه مهربانتر از مادر می شود . البته باید اشاره کرد که مطلب دوم ویژه نامه که در مورد دانشگاه آزاد بود تا حدی درست بود چون هر چه که باشد اقای دکتر مدارک دانشگاهی خود را مدیون دانشگاه آزاد می داند فکر بد نکنید ...

با دیدن این قبیل  موردها به صادق بودن این ماهنامه کمی شک می کنم امیدوارم صادقانه بنویسی.

پر افتخاران بی افتخار

تفرش شهریست که با پیشینه تاریخی کهن از دیر باز تا به امروز خود نمایی کرده . افتخاراتی از جمله بزرگان علم در طول تاریخ، بزرگانی همچون دانشمندان و بزرگانی در عرصه پزشکی .این روزها بنرهای در سطح شهر با موضوع خوشامد گویی به یکی از این بزرگان خودنمایی می کند با یک نگاه به این گونه بنرها می توان به این مورد فکر کرد که این افراد تا به حال کجا بودند ایا می توان به این مورد فکر کرد که تا به حال این افراد که فقط اسمی از تفرش را به یدک می کشند فقط یک قدم کوچک برای این شهر برداشته اند ایا تا به حال در بیمارستان شهر فقط یک نفر را ویزیت کرده اند . ایا به نبت کار فقط سری به بیمارستان این شهر زده اند.امیدوارم که با انتشار این مطلب به رگ  غیرت عده ای بر بخورد.

ریشه اصلی مشکلات شهرستانهای تفرش و آشتیان و فراهان چیست؟

ریشه اصلی مشکلات شهرستانهای 

تفرش و آشتیان و فراهان 

چیست؟

وبلاگ تفرش 1404نوشت:  شهرستانهای تفرش وآشتیان وفراهان جمعیتی نزدیک به پنجاه هزار نفر در شمال استان مرکزی قرار دارند. این شهرستانهاعلی رغم پتانسیل پالایش چه در حوزه نیروی کار و چه در زمینه کشاورزی و منابع طبیعی و موقعیت گردشگری توریستی یکی از مناطق محروم کشورمان به شمار می روند و بسیاری از جوانان این شهرستان ها با مشکلات جدی به ویژه در بخش اشتغال روبرو می باشند. کثرت جمیعت جوان و مستعد از یک سو و عدم وجود صنایع و کارخانجات تولیدی که بتواند این نیروی کار مستعد را به خود جذب کند از سوی دیگر باعث بروز پدیده بیکاری در سطح این شهرستان ها شده است.
در نتیجه این امر، تعدادی از مردم به خصوص قشر جوان که در واقع یکی از عناصر اصلی توسعه و پیشرفت برای هر منطقه ای به شمار می روند از روی اجبار و برای یافتن شغل دست به مهاجرت به نواحی دیگر می زنند و در آنجا به مشاغلی روی می آورند که کمترین وجهه اجتماعی را دارا می- باشد. عده ای دیگر از مردم نیز به ناچار به سمت مشاغل کاذب کشیده می شوند. در صورتی که این گونه مشاغل کم ترین تاثیر ممکن را بر رشد اقتصادی شهرستان از خود بر جای می گذارند.
علاوه بر این، بسیاری از جوانان این شهرستانها به دنبال بیکاری به راههای انحراف از جمله اعتیاد کشیده می شوند. جدای از مشکل اشتغال یکی دیگر از مشکلات جدی شهرستانها مسئله کیفیت ارائه خدمات بهداشتی و درمانی به ویژه در سطح روستاهای شهرستان می باشد. مشکل بهداشت و درمان در این شهرستانها از آنجا بیشتر قابل توجه است که بدانیم برخی ازجمیعت این شهرستانها را روستانشینانی تشکیل می دهند که روستایشان یا فاقد خانه بهداشت است و یا اگر هم خانه بهداشتی وجود داشته باشد دارای کمترین امکانات ممکنه می باشد.

در کنار این مسائل، مشکل جدی دیگری که باید به آن توجه کرد معضل فرهنگی است که گریبان گیر بسیاری از مردم شهرستان می باشد. این مطلب که برای دستیابی به پیشرفت و توسعه در هر زمینه ای در یک منطقه قبل از هر چیز باید در آن منطقه فرهنگ به حدی متناسب با آن پیشرفت برسد امری صحیح و پذیرفته شده است. متاسفانه دراین شهرستانها مشکلات و معضلات فرهنگی زیادی وجود دارد که یکی از بارزترین آنها مسئله قومیت و قوم گرایی در این شهرستان می باشد. در جوامع مدرن امروز واژه قوم و قومیت فاقد معنا و موضوعیت است. در اکثر موارد دراین شهرستان ها تعصب گروهی و قبیله ای آشکارا مسئله شایسته سالاری را نقض کرده است و باعث شده چه بسیار اشخاصی که توانایی تغییر و تحول اساسی را در سطح شهرستان دارا بوده اند و به راحتی کنار گذاشته شده اند.
معضلات فرهنگی همچنین باعث شده است افراد بسیاری که دارای تحصیلات عالی دانشگاهی می باشند به جای ماندن در این شهرستان دست به مهاجرت به نواحی دیگر بزنند و علم و کارآیی خود را در جهت پیشرفت آن نواحی به کار گیرند.

اما به راستی ریشه اصلی این مشکلات در کجاست.؟ ریشه این مشکلات و محرومیت ها هم به عملکرد مسئولین سیاسی و اجرایی شهرستانها و هم به عملکرد مردم برمی گردد. مسئولین شهرستانهاعلیرغم تاکید مقام معظم رهبری بر تلاش و نقش مسئولین هر منطقه در رفع محرومیت و فقرزدایی آن منطقه، بیشتر تلاش خود را صرف رقابت های ناسالم سیاسی بین خودشان می کنند. به وفور دیده می شود وقتی کسی در شهرستانها به یک پست مهمی منصوب شد تنها چیزی که از یاد می- برد تلاش برای ترقی و پیشرفت شهرستان می باشد و بیشتر وقت خود را صرف تغییر رئیس ادارات شهرستان می کند بدون اینکه اصلا به عملکردها توجه شود. رابطه بازی در بین مسئولین شهرستان شایسته سالاری و تخصص را کنار زده است.

برخی مردم این شهرستان ها نیز با گرایش به تعصبات قومی، عدم آگاهی از حقوق شهروندی خود و بی توجهی به عملکرد مسئولین شهرستانها نقش مهمی را در عقب ماندگی آنها ایفا می کنند.
اما برای رفع این محرومیت ها چه باید کرد.؟ باید دانست فرایند توسعه مقوله ای زمان بر است و نیاز به یک برنامه ریزی مدون دارد و در آن جایی برای اعمال برنامه های سلیقه ای وجود ندارد. برای غلبه بر مشکلات شهرستانهای تفرش وآشتیان وفراهان و به حرکت درآوردن این شهرستانها در مسیر توسعه نیز در آغاز باید ظرفیت موجود شهرستانها شناسایی و مطابق با این ظرفیت ها برنامه ریزی شود و خواسته ها مطرح گردد.
در زمینه فرهنگی باید نقاط ضعف و قوت شناسایی شده، سپس با تدوین برنامه ای جامع توسط متولیان و متخصصین عرصه فرهنگی در جهت تقویت نقاط مثبت و کاهش نقاط منفی فرهنگ موجود حرکت نمود. اما در زمینه اشتغال و اقتصاد مشخصا شهرستان فراهان بیش از هر چیز ظرفیت و استعداد بالایی در زمینه کشاورزی دارد. زمین های حاصلخیز فراوان با بهره برداری درست و علمی، خیلی سریع می تواند این شهرستان را به یک قطب کشاورزی تبدیل کند و نیروی بسیاری را در خود جذب کند.

 یکی از مسائلی که دراین شهرستانها وجود دارد بحث «شهری-روستایی وقوم گرایی» است. ما انسان ها از هر قوم و از هر منطقه ای که باشیم بر یکدیگر برتری نداریم. آن چه که سبب برتری انسان هاست پایبندی به ارزش های اخلاقی و درست کرداری است.

طایفه گرایی در منطقه ما همواره باعث اصطکاک های فکری و تضادها و تعصبات شده است و این تعصبات عشیره‌ای و طایفه‌ای چشمان عقلمان را نابینا ساخته و باعث شده است که به هم نوعان و هم شهریان خود که از طایفه ای دیگر است را با دید حقارت بنگریم و به هنرنمائی‌ها و عمران و آبادانی آنها و یا آن طایفه بی اعتنا بوده ایم و شاید هم سنگ بر سر راه آنها انداخته ایم.بزرگترین مشکلات را در ادارات و نهاد ها به وجود آورده که بعضا مشاهده می شود که جدال اصلی طایفه بر روی نفوذ بر ادارات و سمت ها و پست های مهم شهرستانها بوده که همین امر باعث شده از طرفی بعضاً شاهد جای خالی نیرو های شایسته باشیم و از طرفی دیگر مشارکت و همکاری بین مسئولین و مردم را به حداقل رسانده است.ریشه این کار از سالیان دور سر چشمه گرفته و در تاروپودشهر رسوخ کرده و دیگر امکان دست بر داشتن خیلی کم شده و یا بهتر بگویم اصلا نمی توانند دست بر دارند. زیرا بیشتر این بزرگی و یا کوچکی از طرف بزرگان قوم بوده است و این کار به صورت یک عقده به وجود آمده و نسل اندر نسل ادامه پیدا کرده و تا به آنجا رسیده است .که حالا با داشتن تحصیلات دانشگاهی می خواهیم خودمان را نشان بدهیم به یکدیگر حمله می کنیم و کارهایی که نباید انجام دهیم را انجام می دهیم.

در پایان باید خاطرنشان کرد که هدف از نوشتن این مسائل و مشکلات، زیر سوال بردن عملکرد یک شخص خاص نیست بلکه مطرح کردن مسائل و مشکلات شهرستان به طور کلی بوده است.